กระตรุดเขาใหล

ตำนานประวัติเครือสาวหลง (เขาไหล)

     ถาวัลย์หลงเป็นวัตถุอาถรรพณ์ เป็นทนสิทธิ์ มีฤทธิ์ในตัว เป็นวัตถุธาตุที่เป็นศาสตร์ลี้ลับมาตั้งแต่โบราณกาล ตำนานเล่าขานกันมาว่าหากใครเดินทางไปในป่าแล้ว เกิดไป ลอดหรือผ่านบริเวณที่เครือเถาวัลย์หลง(ใหล)นี้จะทำให้เกิดอาการมึนงง งวยงง จนมีอาการหลงทิศหลงทาง ทำให้เกิดการหลงป่าได้ ในทางไสยศาสตร์ถือว่าเครือเถาวัลย์หลง(ใหล)เป็นวัตถุ ธาตุสำคัญที่จะขาดเสียไม่ได้ เลย ถ้าหากจะทำเครื่องรางของขลังประเภทเสน่ห์ ลุ่มหลง เมตตามหานิยมแล้ว ต้องหาเครือเถาวัลย์หลง(ใหล)นี้มาใส่เพื่อเป็นเป็นมวลสารสำคัญ เพื่อ เพิ่มพลังให้กับเครื่องรางของขลังนั้นให้มากขึ้น จนมีคนแต่งกลอนเอาประสบการณ์จริงของคนที่ใช้เถาวัลย์หลง(ใหล)ติดตัวมาว่า

“เครือเถาวัลย์หลง(ใหล) งวยงงวาบหวามใครลอดใครข้าม
เกิดความลุ่มหลง ทำซุ้มทำดง คนลอดไปมา รัก ใคร่เมตตา
อุรารักใคร่ เคยพูดโผงผาง กระด้างตีรวน กลับเป็นนุ่มนวล
ละมุนละไม ที่เคยระแวง กินแหนงแคลงจิต ศัตรูทั่วทิศ เป็นมิตรทันใด
เปลี่ยนแปลงสิ่งร้ายให้กลายเป็นดี คน ปลูกคนมี เป็นศรีสดใส
อาคารร้านค้า ใครลอดใครผ่าน ซื้อของจากร้าน ถูกจิตตรึงใจ
ต้องหวนกลับมา ค้าปลีกค้าส่ง ฤทธิ์เถาวัลย์หลง(ใหล)
เสริมส่งค้าขาย ว่านนี้เล่าขาน ตำนานเผย แพร่ ว่าเมืองลับแล
มีมากเหลือหลาย ชายจึงงวยงง ลุ่มหลงไม่กลับ
เกิดเรื่องลี้ลับ อยู่เมืองแม่ม่าย อยู่จนตัวตายไม่กลับออกมาแลฯ”

     เครือเถาวัลย์นี้หลง(ใหล) หากสามารถหามาปลุกไว้กับบ้านเรือน ร้านค้า จะเป็นศิริมงคล ให้คุณวิเศษ ทางด้านเมตรามหานิยม ถึงขนาดเจ้าของไม่ยอมแพร่งพรายถึงการมีอยู่ของว่าน ชนิดนี้ และเป็นที่หวงแหนยิ่งนัก นักเลงเจ้าชู้ พากันรู้มาตั้งแต่โบราณว่าหากขึ้นไปจีบสาวบ้านใด ต้องมีว่านชนิดนี้ติดตัวไปด้วย จะทำให้หญิงเกิดความพิศวาสรักใคร่ งวยงง ลุ่ม หลง เป็นที่นิยมยิ่งนักรู้จักกันมาตั้งแต่โบราณกาล


     อาจารย์ทางด้านไสยศาสตร์หากทำวัตถุมงคล เครื่องรางของขลัง ประเภทมหาเสน่ห์ แล้วจะขาดเสียไม่ได้เลยซึ่งว่านชนิดนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง จำพวกสีผึ้งสีปาก น้ำมันเสน่ห์ หากใส่ว่านชนิดนี้ลงไปแล้วจะเพิ่มฤทธิ์ได้ดียิ่งนัก เป็นยอดของขบวนเสน่ห์มหานิยมทีเดียว ส่วนมากขึ้นอยู่ตามเขาและป่าดิบชื้น และต้องมีน้ำชุมชื่น ขึ้นอยู่ตามพื้นดิน ไม่ใช่รากไม้ แต่เหมือนรากไม้ฝอย เท่าก้านใยมะพร้าว ถ้าดูไม่ดีจะนึกว่าเป็นใยมะพร้าวก็ว่าได้


   อาจารย์น้อย (พระครูสันติชยาภิวัฒน์ สนฺตกาโย) ได้เดินออกธุดงค์ ผ่านป่าดงดิบ และพบโดยบังเอิญ ได้นำเครือเถาวัลย์หลง(ใหล) จึงนำมาสร้างเป็นตะกรุด บริกรรมคาถา โดยนำมาตัดเป็นท่อนและที่มีคุณวิเศษทางด้านมหาเสน่ห์ หลงใหลและแก่นตะเคียนทองคลองพระสะทึง ตายพราย ฟ้าผ่า ด้วยพร้อม เป่า คาถาปลุกเสกด้วยความพิถีพิถันทีละดอกจนแล้วเสร็จ นำตะกรุดทั้งหมดมาปลุกเสกด้วยมนต์นางร่ำไรมนต์มหาเสน่ห์ มนต์เงินล้าน มนต์แคล้วคาด มนต์ต่างๆอีกจำนวนหนึ่ง ทำการหนุนพลังธาตุของเถาวัลย์หลง(ใหล) ด้วยและอานุภาพของแม่นางตะเคียนด้วย คาถาอาคมให้มีฤทธิ์เพิ่มขึ้นเป็น ทวีคูณ เพื่อปลุกเสกจนมีพลังเป็นที่พอใจแล้วเป็นอันเสร็จพิธี


     ตะกรุดเครือเถาวัลย์หลง บูชาติดตัวจะเป็นที่ งวงงงลุ่มหลง เป็นที่รักใคร่เสน่ห์ ต่อผู้ที่ได้พบเห็น เป็นยอดของดีของวิเศษทางด้านมหาเสน่ห์ที่ต้องมีไว้บูชา ใครที่ชอบของทนสิทธิ์ ประเภทของที่มีฤทธิ์ทางธรรมชาติและผ่านการปลุกเสกแล้ว ไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง

***หมายเหตุนี้ ตะกรุดเถาวัลย์หลงใหล***
วัตถุประสงค์ สบทบทุนสร้างพระอุโบสถ และสร้างวัดคลองพระสะทึง สำเร็จประโยชน์แก่สาธารณะชนคนรุ่นหลัง
พระครูสันติชยาภิวัฒน์ วัดคลองพระสะทึง ๐๘๗ ๙๔๙ ๓๗๐๑